Şair

 Biterken bitmez denilen dertler

Göçerken dünyadan ser sefil 

Sorgulamalar boşluk oluşturur beyinde

Damardan akan kan olsa iyidir madem

Matemse vahim halim zaten

Belirsizlik ve ızdırap tüm herşeyin sırrıdır

Bunla yaşa-bunla öl, geriye dön, ileriye bak

Konuşmak için izin iste, verilmezse sus

Şiir yaz, kağıda değil, kalbine sonra kafana 

Dökülerken dudaklarından kelimeler

Sen şair oldum diye düşünme sakın, zira şairlik bir uydurmadır

Evet! şiir makinistlerinin kendilerini onurlandırmak için buldukları garip durumdan ibarettir, şairlik 


Sahiplendiğim anda yabancılaşan sevda

Aydınlığı rüşvet olarak veren gece

Dağıtıp beni bin parçaya bölmek isterken 

Elime tutuşturulan poşetlerde yokluk,

Yokluk sahibine acı vermez, yokluk sahibini tümden soyutlar hayattan

O halde kimdir beni silmek isteyen

Cesareti varsa çıksın, yok olmaya yüz tutmuş şiirlerimle bekliyorum 

Çıkmayacak, gizliden gizliye beni taciz eden şey

Damarlarıma ilişen, ruhuma kök söktüren acı 


Her boyutunda bin katman, katmanlar arasına sıkışmış ruhlar

Sevda uğruna yakılan ağıtlar değmeden daha ruha

Kayıp gitmek gibi kaderleri var

Sonbaharları çiçek açan ağaç

Baş kaldırıyor, yırtıyor ölümün tabularını

Ve ağıt yakıyor çoktandır yapraklarını döken diğer ağaçlara 



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fanidir Dünya

Çınar

Uzun Yol