ÖLÜ DİYARININ ŞAİRİ

 Örtülere sarılı bir tabut

Ölü halimle ben ve bir imam kalır

Ölürüm, kimsenin haberi olmaz

Tabutumun tahtaları arasında bakarım

Cenaze namazında tek bir imam

Ağlıyor yalnızlığıma

Ağlama diyorum, ben yıllardır ağladım

Bak işe yaramadı, gömüleceğim

Böcekler kemirecek cesedimi

Fakat yıllar bir şey katmadı

Ağladım, sustum ve en önemlisi

Çokça yalnız kaldım

Tabuttayım, kefene sarmışlar bir de beni

Sahi kefen parasını verecek kadar param yok

Alacaklıydım halbuki ben bu dünyadan

Şimdi borcum var üstüne, gömülmek üzereyken


Allahu Ekber

Kazılsın bir mezar, gömün beni

Toprak soğuk, kar yağıyor, kulum garibim

Her atılan bir kürek toprak

Koparıyor, karanlığı bana dayatıyor

İmam ağlıyor yine, bağırıyorum bu sefer

Ağlama, Yasin okuma bir de yüzüme

Ve karanlık sahileşiyor, öldüm mü şimdi

Yolun sonu, bir kara toprak, ağla

Borcumu nasıl öderim diye düşün bakalım


Nasıl bilirsiniz dense kimse çıkmayacak

Bari kötü bilirdik diyen olsa

Garipti, kendi halinde ağlardı kuytularda

Bir hayale kaptırmıştı kendini

Nasıl bilinirdim acaba bir bilsem

Belki iyi bilirlerdi, beni seven olsa

İyi olmaya çalıştım, heralde sadece çalıştım

Belki akılsızdım boşa çabaydı bu 

Üstümde duran topraktır, kokan cesedim

Ben bu dünyadan tek bir şey istedim

Gözlerinde bir mehtap gibi doğmak


Evet ben sevdalıydım, en gözü dönmüşlerden

Ben bir delikanlıydım, bileğimi büken çıkmadı

Sevdadan başka

Siyah gözlerimde, siyah gözlerinde 

Aynı frekansta bir aşk dalgası yayılırdı

Saçlarında gül bahçesi güzelliği

Sesi kıyamet günü yankılanan sesten daha

Daha ürkütücü

Ölüm anındaki dehşetin bin katı

Kötü mü 

Hayır, aksine iyiydi tüm bu ızdıraba rağmen


Ben öldüm, o yaşıyor

O ölse, ben de ölürdüm


Bundan sonra ben

Ölü diyarının şairiyim

Burda kafiyeye gerek yok

Kağıt ve kaleme de gerek yok

Sevdaya hiç gereke yok

Aslında şaire gerek yok, şiirin yeri yok

Yaşarken şair olmak isterdim hep

Büyük şahsiyet, büyük yazar

Kitapları binler satan, herkesin sevdiği biri

Olmadı dememe gerek yoktur heralde

Bu alemde hiç bir şeye gerek yok

Biliyorum

Ama ben övünceğim mahşer günü dirilene kadar

Ve toprağın altından, kısık sesimle bağırarak

Ben ölü diyarının şairiyim

Diyeceğim 









Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fanidir Dünya

Çınar

Uzun Yol