oda

 Karanlık, dar, rutubetli

Bir iki adım anca, ötesi yok

Tavanı alçak, ondandır boynumuzun vaziyeti

Karanlık, dar, rutubetli oda

Oda, bence doğrusu zindan

Kim burda kalır, kim o şanslı insan?


Renkler kaybolur, sesler boğuklaşır

Baltasını yerde sürükleyen cellat,

Sürükleme bitince kopar çığlık.

Her bir çığlık, kendi çığlığının habercisi

Sarı, mor, yeşil tüm renkler burda aynı


Soğuk, ayak çıplak, ölüm yakın

Emri verenin fermanı sebep

Karanlık ama gece değil

Soğuk ama kış değil

Ölüm ama son değil


Karanlıkta hakikati bulmak,

Bulmak ne işe yarar

Cellat hakikat dinler mi?

Fermanı yazanın hakkı meçhul 

Binlerce şanslı insan, binlerce oda

Karanlık, dar, rutubetli




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fanidir Dünya

Çınar

Uzun Yol