oda
Karanlık, dar, rutubetli
Bir iki adım anca, ötesi yok
Tavanı alçak, ondandır boynumuzun vaziyeti
Karanlık, dar, rutubetli oda
Oda, bence doğrusu zindan
Kim burda kalır, kim o şanslı insan?
Renkler kaybolur, sesler boğuklaşır
Baltasını yerde sürükleyen cellat,
Sürükleme bitince kopar çığlık.
Her bir çığlık, kendi çığlığının habercisi
Sarı, mor, yeşil tüm renkler burda aynı
Soğuk, ayak çıplak, ölüm yakın
Emri verenin fermanı sebep
Karanlık ama gece değil
Soğuk ama kış değil
Ölüm ama son değil
Karanlıkta hakikati bulmak,
Bulmak ne işe yarar
Cellat hakikat dinler mi?
Fermanı yazanın hakkı meçhul
Binlerce şanslı insan, binlerce oda
Karanlık, dar, rutubetli
Yorumlar
Yorum Gönder