Bahtsız Şair

 

Sana sesleniyorum uzak diyarlardan

Belki, bir fısıltı gibi gelebilir bu sana

Kurtulamadım, endamı göğü delen dağdan

Şu dağ infilak olsa, koşarak gelirim sana

 

Olmadı, ne dağ gitti ne de sesim duyuldu

Bağıra bağıra çağırdım seni, nasıl duymadın

Ben konuşunca herkes birden sağır oldu

Sensizliğe yıllardır bir türlü alışamadım

 

Bazı zamanlar bir umut içimde filizlenir

Kalbimde bir panayır, bir eğlence

Bazı zamanlarsa tüm hayallerim devrilir

Uyku tutmaz, deliririm her gece

 

İşte tam şurada, kalbinin orta yerinde

Sana doğru seslenen, gelen biri var

Hep yanındadır o; sevginde, kederinde

Hele bir aç kalp gözünü, seni seven biri var

 

Şu bahtsız şair, şiirine seni almış

Her kelimesinde, mısrasında seni anmış

Bazen çöllerde bazen satırlarda aşkını aramış

Şairliği mi bahtsız yoksa aşkı mı

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fanidir Dünya

Çınar

Uzun Yol