Yalnızlık

Dört bir yanım kuşatılmış karanlıklarla

Dualar hüzünlü, bir yakarış dudaklarla

Yanıp kül olmak ardından dirilip ateşe atılmak

Karanlık benim bahtım galiba, buna acıyla ağlamak

Şimdi ağlasam kim duyar ki, kim anlar ki
Yanaklarımı silip de aldırma diyen olur mu ki
Yeter artık gönlün çok yandı deyip söndüren
Olur mu şu aciz halimi bilip de beni seven

Yeniden yenilendi her geçen  gün yalnızlığım
Kim harlıyor ateşimi  yetmedi mi artık bu kadar yandığım
Beynim ve kalbim tek yalnızlığımda birleştiler
Yok oluyor bir bir gerçekleşmek yerine düşler

Bırakın beni, ben yalnız olayım yine yalnızlığımda
Neden yalnızım diye çokça düşündüm zamanında
Cevabı ya yoktu ya da ben bulamadım
Yalnızlık benim bahtımmış  yıllar geçti de anladım

Yasin'in bahtında kara bir yazı silinmez
Şiirleri güzel mi yoksa kendi mi abartıyor
Ama yazılan şiirleri kimse bilmiyor
Bakalım zaman gösterir güzel mi çirkin mi olduğunu