Dostum Mahir
Dostum, herhalde kırdım ben kalbini
Yaktım farketmeden yüreğini
Nasıl oldu nasıl unuttum bunu
Ne desem bilemedim, mimiklerim dondu
Gökler şarıl şarıl yağdırsın yağmurunu
Söndüremezki gönlümü, gönlünü
Yaptığım hataya razı olamam
Vefasız biri değildim bu ben olamam
Ruhumda garip bir sızı ardından
Yanlışlar benim bahtım olmadan
Affet sana karşı mahcubiyetim çok
Bunun maalesef hiçbir izahı yok
İyiki doğdun, iyiki varsın canım dostum
Diyemedim bunu zamanında, dünya hali unuttum
Sana karşı mahcubiyetim çokça arttı
Senin doğumun dünyaya renk kattı
İyiki tanımışım seni, çok iyi bir insansın
Ender rastlanan iyi insanlardansın
Sana kimse ulaşamaz vefada, dostlukta
Dünya mutlu, Yasin mutlu seni tanıdığına
Güz yelleri esiyor şu yaz günü
Söyle, konuş esirgeme sözünü
Hayat küsmek için çok kısa
Haklısın ama ya ölümle ayrılık olsa
Vallahi aklımdaydı hayaller kurmuştum
Bilmiyorum ben bu güzel günü nasıl unutmuştum
Şu fani dünyanın derdi bizi bencil yaptı
Aklım, yüreğim söylediğin o sözde kaldı
Kırılsa bir kalp yine eskisi gibi olur mu
Bir an insanın sonu olur mu
Zamansız yağan yağmurlar gibiyim
Nasıl oldu unuttum, gebermekteyim
Mazimize gel güzel bir dostluk bırakalım
Bazen susalım bazense ağlayalım
Ama mutlu olalım her şeyden önce
Affet, bu şiiri sana yazdım kendimce
Yorumlar
Yorum Gönder