Unuttum
Unuttum, kayboldum Neredeyim, gönlümdeki garip yangın Neyin nesi Halbuki ağaçlar çiçek açmış herşeye rağmen Unuttum, zorlasam biraz Belki hatırlarım, görürüm burnumun dibindeki Hakikati Daha beteri olmaz Dedim, oldu Ama ben binbirinciyi söylüyorum hala Olacak biliyorum, daha da beteri Yokluğun ve karanlığın ötesi Bittiği yerden tekrar başlayan azap Ne önemli, ne yanlış, ne İğne ucu kadar aydınlık, Güneş ehemmiyetinde bu karanlıkta Ufacık bir sabır, Damarlarımda hala akan kanın sebebi Eğri de olsa duruyorsam ayakta O da gereksiz bir gururumdan Yeşilin binbir tonuna bulayın beni Ağaçların arasına koyun Yaşarım, köklerimi salarım toprağa Yüzbin yıllık tarihi dinlerim Toprağın kalbinden Orada bulurum, hayatın manasını Tüm kainatı biliyorken, unuttum