Şiirimin Tadı

Dağların tepelerinde karlar Bahar daha gitmemiş oraya Biçtiniz yolumu ey kanlı dağlar Yaşayamadım hayatı doya doya Kirli düşünceler ardından Dünyaya baktım, ağladım Kötülük dökülür dudağından Baştan sona hep yandım Şerri hayrını hep aşmış Doğduğumdan bu yana Her darbede dağılmış Yenildiğinden beri zamana Ortasındayken ben kışın Yalnızlık beni sarıp sarmalamış Haddi hesabı sorulmaz yaşın Gönül ateşi gönülde hiç kalmamış Dertli bülbül gönlüme konmuş Giderken ahu zar oldu Yüreğim sessizler den olmuş Açan güller bir bir soldu Konuşmak kolay yapmak zor Mesele de bu ya zaten Yürek yana yana olmuş hep kor Başka çare kalmadı gitmekten

Gözlerden akan bu yaş, Yüreğime saplanan bir ok, Eğilmiş dertten baş, Derdi çok, dermanı hiç yok Gerçekler yalan olmuş Yalanlar ise gerçek Önümüz hep yokuş Bilmiyorum nasıl geçilecek

Yaşar anı kurtarmak için insan Haktan mahrum yaşanılmış mı olur? Kim  yer ayırtmış ki yarından Haktan mahrum yaşanılmış mı olur? Zaten gayemiz tek oda hak Haktan gayrı olan ne varsa yak Bırak kendini, su misali ak Haktan mahrum yaşanılmış mı olur? Hakikat güneş gibidir Güneş gören toprak diridir Haktan yoksunsan bu ölmek demektir Haktan mahrum yaşanılmış mı olur? Olsun her şeyin dünya adına Üstün gelemezsin zamana Her şeyin olsa da soruyorum sana Haktan mahrum yaşanılmış mı olur?

Kıştan çıkmış yaralı kalbim Susmak sadece susmak Bitti hayata olan sevgim Hicran, göz yaşı ile anmak İsmi hayal sureti rüya Aşkı yok olacak birazdan Kış bitecekti hani güya Bitmedi, geçmedi, aynı zaman Yalan sayılmış koca medeniyet Sual edip de, deşme yarayı Nereye gitsem bana hep gurbet Bırakmam hiçbir şekilde bu davayı Sonunu görmeden, bilmeden Geçiyor ömür, bitiyor Sarf edilen onca sözden Biri bile yerini bulmuyor

Ne denir, ne yapılır bilinmez geçip gidene, İnsan yaşar da karşılık bulamaz sevgisine. Bilinmez diyarda gurbetteyim yalnızım, Bir yanda ay öte yanda yıldızlarla arkadaşım. Onlardan gayrı kim olabilir ki arkadaş. Her günüm sürekli yenildiğim savaş... Bilmiyorum ya en acısı nedir, seçemedim. Bunca dertler arasında ne merhem olur bilemedim. İsmim bana kalan tek şey herhalde. Gün geçmiyor ya bunca dertle de. Aylar geçer de elde avuçta bir şey kalmaz,. Hep iyi olsun ister ayrılık hesapta olmaz. Terk edilmiş virane evler gibiyim. Kimse uğramaz, sanki bilinmez deyim. Soğuk duvarlar yürekte yanan ateşe rağmen. Bilmem işte hem yanarım hem üşürüm, neden? Cevabı yok hep havada kalır sorular. Bir ben yalnızım birde kaldırımlar. Üstümüzden yağan yağmurlar ıslatır. Aslında ne çektiğimi göz yaşlarım anlatır. Derdimi sinemde sakladım. İçten içe hep yandım.. Kimse tutmadı elimden, yardım eden olmadı. Dünyam karanlıkta, yıllardır hiç gün doğmadı. Tükenir umutlar,hayaller ve de ...

Küsülür mü bilmem hayata Dönüşü yok yaptık bir hata Eylediler beni bir divaneye Sözler biter kalmaz geceye Diyar diyar,aradım huzuru Olmadı, bulamadım onu Nereye gizlenmişse artık Bilmiyorum, bilemiyorum artık Gökler, ağlar ise halime ağlar Gerisi yalan, boş yalanlar Saçlara ak düşsün şimdi Bitti, tüm umudum bitti Kör oldu yürek aşkı görmez Ya vardır ya da yoktur, bilinmez Kork şimdi kıştan, geceden Hadi git, git bu şehirden Susmadım ne geldiyse bundan Yerimizi alamadık geçen zamandan Değişti mevsim, değişti dünya Biter mi bilmem dertler saya saya Alnımda yazan yazıyı sökemedim Atıp da yere,ayağımla ezemedim Yordular, hor gördüler, ezdiler Aldılar hakkımı geri vermediler