Şiirimin Tadı

Sensiz varsın olmasın cennet Fırtınanın ortasındayım, dehşet Tarumar olmuş gönül bahçem Geçilmez olmuş aramızdaki set Her geçen gün daha da beter Zamanım hayal kurmakla geçer Gözümde perde her yerde sen  İçimdeki ses hep acıları söyler Bir korku karartır hayallerimi Mesele sadece sevmek mi Yoksa dağlara bakıp korkmak Ya da seni görmeden ölmek mi Bilmiyorum yarından öte ne var Acı, keder, karanlık, sensizlik var Göklerde kara bulutlar anlatır Derler ölümden de acı bir gerçek var

Derdi dinler, derman ararsın Herkes gider, tek sen kalırsın Biçareyim bilmem bildiğimi Hak eden tek sensin sevgimi Kalan sadece yürekte matem Derdimi yazmaz hiç bir kalem Kalmışım kışın ortasında zaten Bırakırsın beni çaresiz, neden? Karadır gece gibi bahtım Yokki malım, mülküm, tahtım Anlamı olmaz sensiz cennetin Hayalinle bile beni mutlu ettin Söz biter, derman biter Gün biter, ömür biter Ama aşkın bitmez bu yürekte Bitmez işte aşkın baki kalır yürekte

Ay'ın parlak dolunayı Gecemizin olmazsa olmazı Karanlıkta olmuş garibanın pusulası Dolunay bir güzel sanki bu akşam Etkiler insanı her anında Mazlumun yanında Bazen bulutların ardında Dolunay bir güzel sanki bu akşam

Sorular var akılda bitmeyen Ateş var gönülde sönmeyen Fırtına var bir türlü dinmeyen Birileri var hakkı görmeyen Saman alevi gibi bir ateş Ararım bendime güzel eş Elbet bigün doğacak güneş Derdimden oldum çilekeş Yıpranmış ağlamaktan gözler Bitmek bilmeyen boş sözler İnsanı uyutmayan bu  dertler Uzaktan gelen gaibten sesler Elbet biter kış bir gün Duyulur sesi bülbülün Kalbine ettiler beni sürgün Arfta kalmasın gönlün